Перевод: с польского на русский

с русского на польский

stanąć na czele

  • 1 stanąć na czele

    стать во главе́, возгла́вить

    Słownik polsko-rosyjski > stanąć na czele

  • 2 stanąć

    stan|ąć
    сов. 1. (в|ćтать;

    \stanąć na nogi встать на ноги; \stanąć na czele встать во главе; \stanąć na baczność стать навытяжку;

    \stanąć po czyjejś stronie встать на чью-л. (взять чью-л.) сторону;

    \stanąć przed oczyma встать перед глазами; \stanąć do walki встать (подняться) на борьбу; \stanąć do egzaminu держать экзамен; явиться на экзамен;

    2. остановиться; задержаться;

    pociąg \stanąćął поезд остановился; zegarek \stanąćął часы остановились (стали); fabryki \stanąćęły заводы стали; \stanąć na nocleg остановиться на ночлег;

    3. вырасти, быть построенным;

    \stanąćął budynek было построено здание; \stanąćęła fabryka вырос завод;

    4. na czym кончиться, завершиться чем;
    sprawa \stanąćęła na tym... дело кончилось тем...;

    ● rzeka \stanąćęła река стала (покрылась льдом); łzy \stanąćęły w oczach на глазах выступили слёзы; \stanąć w płomieniach вспыхнуть, быть охваченным пламенем

    * * *
    сов.

    stanąć na nogi — встать на́ ноги

    stanąć na czele — встать во главе́

    stanąć na baczność — стать навы́тяжку

    stanąć po czyjejś stronie — встать на чью́-л. (взять чью́-л.) сто́рону

    stanąć przed oczyma — встать пе́ред глаза́ми

    stanąć do walkiвстать (подня́ться) на борьбу́

    stanąć do egzaminu — держа́ть экза́мен; яви́ться на экза́мен

    2) останови́ться; задержа́ться

    pociąg stanął — по́езд останови́лся

    zegarek stanął — часы́ останови́лись (ста́ли)

    fabryki stanęły — заво́ды ста́ли

    stanąć na nocleg — останови́ться на ночле́г

    3) вы́расти, быть постро́енным

    stanął budynek — бы́ло постро́ено зда́ние

    stanęła fabryka — вы́рос заво́д

    4) na czym ко́нчиться, заверши́ться чем

    sprawa stanęła na tym... — де́ло ко́нчилось тем...

    - łzy stanęły w oczach
    - stanąć w płomieniach

    Słownik polsko-rosyjski > stanąć

  • 3 czoło

    сущ.
    • лик
    • лицо
    • лоб
    • обличье
    • перед
    • передок
    • перёд
    • фронт
    • чело
    * * *
    czół|o
    ☼, мн. Р. czół 1. лоб ♂;

    cofnięte \czóło скошенный лоб; z podniesionym \czółoem с высоко поднятой головой;

    2. передняя часть; голова ž (kolumny);

    \czóło burzy грозовой фронт; wysunąć (wybić) się na \czóło а) выдвинуться вперёд;

    б) выдвинуться на передний план (на первое место);

    ● \czóło ет! привет!; \czółoem żołnierze! воен. здравствуйте, (товарищи) солдаты!;

    na czele во главе;
    stanąć na czele стать во главе, возглавить;

    chylić \czółoa склонять голову; stawić \czóło оказать сопротивление; выйти на бой; w pocie \czółoа в поте лица; uderzyć (puknąć) się w \czóło опомниться;

    mieć wytarte (miedziane) \czóło быть наглым (бессовестным)
    +

    2. przód, front

    * * *
    c, мн P czół
    1) лоб m

    cofnięte czoło — ско́шенный лоб

    z podniesionym czołem — с высоко́ по́днятой голово́й

    2) пере́дняя часть; голова́ ż ( kolumny)

    czoło burzy — грозово́й фронт

    - wybić się na czoło
    - czoło em!
    - czołem żołnierze!
    - na czele
    - stanąć na czele
    - chylić czoła
    - uderzyć się w czoło
    - puknąć się w czoło
    - mieć wytarte czoło
    - mieć miedziane czoło
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > czoło

См. также в других словарях:

  • stać [stanąć] na czele — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} przewodzić czemuś, być czegoś szefem, kierownikiem, dowódcą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanąć na czele rządu, przedsiębiorstwa, ruchu narodowowyzwoleńczego. Stać na czele jakiejś instytucji, oddziału… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stanąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}stawać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}stanęło [stoi] {{/stl 7}}{{stl 8}}{między kimś} {{/stl 8}}{{stl 7}}a {{/stl 7}}{{stl 8}}{kimś} {{/stl 8}}{{stl 7}}; być… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… …   Słownik języka polskiego

  • czoło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. czole; lm D. czół {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część twarzy człowieka nad brwiami i nosem; górna przednia część głowy zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć wysokie, niskie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rząd — I m IV, D. rzędu, Ms. rzędzie; lm M. rzędy 1. «pewna liczba ludzi, przedmiotów itp. stojących, umieszczonych jeden za drugim lub jeden obok drugiego; szereg» Długi, równy rząd czegoś. Pierwszy, środkowy, ostatni rząd krzeseł. Rzędy porzeczek,… …   Słownik języka polskiego

  • uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… …   Słownik języka polskiego

  • czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… …   Słownik języka polskiego

  • głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

  • postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… …   Słownik języka polskiego

  • przód — m IV, D. przodu, Ms. przodzie; lm M. przody 1. «przednia część, strona czegoś; miejsce przednie, front, początek; część ciała po stronie twarzy» Przód samochodu, statku. Przód sceny. Przód palta, sukni, bluzki. Być na przodzie, w przodzie… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»